Saturday, March 5, 2011

पछाड़ीअ में
हिक भेरे हिक मञ सां गडु बे शहर वञ‍णु थ्यो। मञ जे रहण जो बंदोबस्तु हिक धर्मशाला में हो। ज़ालुन ऐं मर्दनि लाइ जुदा जुदा हाल हुआ। धर्मशाला जे सभु कमरन जे दरवाज़न मथां लल पथरन मां ज़ाहिरु प्यो थिए त कंहिं न कंहिं दानीअ पंहिंजे वडिड़न जी यादगिरीअ इहे कमरा में जोड़ाया हुआ।
पंहिंजो सामानु सढ़ो कमरन में उछिले हरको भगो टायलेट डांहुं। माण्हू घणा ऐं टायलेट घटि। से बि बुसा। उन्हनि मथां मार्बल या ग्रेनाइट जो पथरु बि ललु न प्यो डिसिजे जंहिं मां ज़ाहिरु थिए त इहे कंहिं जे दान सां ठहिया आहिनि। पुछण ते बुधायाऊं त काकूसन लाइ दानु कोन थो मिले। इहे मेम्बरन जे चंदे मां ठहियल आहिन।
वेचारा टायलेट! इहे केसिताईं बुसा रहंदा? कहिं इन्हन जो भागु वरंदो? को त धणीसाईं हूंदो जेको इन्हन जो मथो सींगारण लाइ मार्बल या ग्रेनाइट जा पथर लगाईंदो।
गोपाल हासाणी

No comments:

Post a Comment